Hanna Wilczyńska-Toczko
Data i miejsce urodzenia |
3 kwietnia 1963 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
dziennikarka, psycholożka |
Hanna Wilczyńska-Toczko (ur. 3 kwietnia 1963 w Elblągu) – dziennikarka Radia Gdańsk, publicystka i reportażystka[1][martwy link], psycholog, trener szkoleniowy, terapeutka w nurcie terapii skoncentrowanej na rozwiązaniach.
Biografia i kariera zawodowa
[edytuj | edytuj kod]Ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Gdańskim i psychologię w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej w Sopocie.
W Radiu Gdańsk od 1992 zajmuje się tworzeniem reportaży, od paru lat prowadzi na żywo w terenie audycję interwencyjną „Tu i teraz”[2][martwy link]. Przeprowadza także wywiady z artystami (aktorami, muzykami, pisarzami). Jest autorką audycji „Nocne rozmowy”, w której w niedzielne wieczory porusza na antenie z gośćmi i słuchaczami życiowe[styl do poprawy] tematy. Współprowadziła program w Telewizji Gdańsk „Na dwa głosy”, pisała reportaże dla Dziennika Bałtyckiego i Wysokich Obcasów Gazety Wyborczej.
Od 2007 roku pracuje jako trener i konsultant w firmie szkoleniowo-doradczej Instytut Miasta[3]. Specjalizuje się w doskonaleniu kompetencji menedżerskich i zrównoważeniu życia osobistego oraz zawodowego (work-life balance). Prowadzi szkolenia medialne z autoprezentacji, komunikacji i kontaktów z mediami. Prowadzi spotkania autorskie, konferencje i imprezy branżowe (m.in. Kolosy[4], Kongres Kobiet Pomorza[5], Konferencja Kobieta w Kulturze[6], Koncerty Fundacji Hospicyjnej[potrzebny przypis]), a także warsztaty rozwojowe dla kobiet (m.in. podczas Festiwalu Progressteron[7]).
Nagrody i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]Hanna Wilczyńska-Toczko jest laureatką kilkunastu nagród i wyróżnień na ogólnopolskich konkursach reportażu radiowego (m.in. Grand Prix KRRiTV, Melchiory, Człowiek w zagrożeniu). W 2011 roku znalazła się wśród 13 nominowanych do Mistrza Mowy Polskiej[8].
- 1997–2000: wielokrotnie przyznany tytuł reportażu miesiąca w Programie III Polskiego Radia[potrzebny przypis]
- 1999: Grand Prix Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji za reportaż „Jeszcze tyle muszę przeżyć”[9]
- 2001: III nagroda w konkursie „Polska i Świat” za reportaż „Jak w domu”[potrzebny przypis]
- 2002: II nagroda w ogólnopolskim konkursie „Bałtyk 2002” za reportaż „Ryby umierają w strachu”[10]
- 2003: Wyróżnienie jury i Nagroda Dziennikarzy w I Ogólnopolskim Konkursie Reportażystów „Dylematy Człowieka XXI” za reportaż „Listy pisane na śniegu”[potrzebny przypis]
- 2003: Wyróżnienie w Konkursie „Oczy szeroko otwarte” za reportaż „Ja spisałem się”[potrzebny przypis]
- 2004: Wyróżnienie w Konkursie „Oczy szeroko otwarte” za reportaż „I będzie mnie tylko słychać”[potrzebny przypis]
- 2004: II nagroda w Ogólnopolskim Konkursie Reportażu w Kielcach za reportaż „I będzie mnie tylko słychać”[potrzebny przypis]
- 2004: Nagroda Dziennikarzy na Ogólnopolskim Seminarium Reportażu w Kazimierzu za reportaż „Ukarana”[potrzebny przypis]
- 2004: I nagroda na XIV Festiwalu Mediów w Łodzi Człowiek w zagrożeniu za reportaż „Ukarana”[11]
- 2005: wyróżnienie w Ogólnopolskim Konkursie Mniejszości Narodowych i Etnicznych w Rzeszowie za reportaż „Bezprizornyje”[potrzebny przypis]
- 2006: I nagroda na XVI Festiwalu Mediów w Łodzi „Człowiek w zagrożeniu” za reportaż „Skazani na bluesa”[12]
- 2006: II nagroda w kategorii reportaż społeczny na IV Ogólnopolskim Konkursie Reportażystów i Realizatorów *Radiowych „Dylematy Człowieka XXI wieku” – za reportaż „Byli sobie”[13]
- 2007: Nagroda w kategorii premiera roku w Ogólnopolskim Konkursie Reportażystów Melchiory 2006 za reportaż „Nigdy się nie poddawaj”[14]
- 2007: I Nagroda w Konkursie Radio Foto Doc. za „Nigdy się nie poddawaj”[15]
- 2008: Wyróżnienie w Konkursie Radio Foto Doc. za „Malajkę”[16]
- 2008: Wyróżnienie na Ogólnopolskim Seminarium Reportażu w Lubostroniu za reportaż „Nieprzeczytana książka”[potrzebny przypis]
- 2009: Nagroda Dziennikarzy na Ogólnopolskim Seminarium Reportażu w Tykocinie za reportaż „Malajka”[potrzebny przypis]
- 2010: Nagroda Główna w kat. reportaż radiowy w konkursie Europejskich Letnich Igrzysk Olimpiad Specjalnych dot. niepełnosprawności umysłowej za reportaż „Twój, mój, nasz”[17]
- 2015: Nagroda Internautów w Konkursie na Artystyczną Formę Radiową Grand Pik za reportaż „Powód do życia”[18]
- 2018: Nagroda Specjalna Jury w Konkursie Grand Pik za reportaż „Dorota z Mątów – jedyna święta na Pomorzu”[19]
- 2019: Nagroda Specjalna Jury w Konkursie Grand Pik za reportaż „Najważniejsza nasza miłość”[20]
Wybrane reportaże
[edytuj | edytuj kod]- „Jeszcze tyle muszę przeżyć”
- „Modlitwa o dar widzenia”
- „Złota miłość”
- „Teraz jestem ostatni”
- „Ziemia obiecana”
- „Sopocki Elvis”
- „Grażyny Orlińskiej klimaty Sopockie”
- „Samochód jak buty”
- „Moja Liza”
- „Jak w domu”
- „Jak Lena zatrzymała czas”
- „Ryby umierają w strachu”
- „Wystarczy być”
- „Listy pisane na śniegu”
- „I będzie mnie tylko słychać”
- „Ogniomistrz z grodziska”
- „Do nieba, do horyzontu”
- „Dla Ciebie wszystko”
- „Napędzani wiatrem”
- „Ukarana”
- „Pokolenie JP2 Zaspa”
- „Podwójne narodziny”
- „Lekcja tanga”
- „Bliżej siebie”
- „Zaklinacze koni”
- „Jestem B-boyem”
- „Byli sobie”
- „Sopocki lubczyk”
- „Katarzyna i Czarnolas”
- „Niania za granicą”
- „Łowcy”
- „Malajka”
- „Skazani na bluesa”
- „Papieskie popołudnie”
- „Nigdy się nie poddawaj”
- „Muzyka Pana Jacentego”
- „Tango”
- „Przeznaczeni.pl”
- „Przemiana”
- „Sokoły”
- „Julka”
- „Apetyt na życie”
- „Złe psy”
- „Fufek, bywa, że i pan”
- „Mój, twój, nasz”
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Hanna Wilczyńska-Toczko podczas pracy reporterskiej.
- ↑ Radio Gdańsk: Audycja interwencyjna Tu i teraz, Radio Gdańsk. www.radiogdansk.pl. (pol.).
- ↑ Hanna Wilczyńska-Toczko [online], Instytut Miasta [dostęp 2019-06-14] .
- ↑ Janusz Nowacki , Kolosy przyznane [online], wybrzeze24.pl [dostęp 2019-06-14] .
- ↑ Kongres Kobiet Pomorza – program 2014
- ↑ Konferencja 'Kobieta w kulturze, kultura w kobiecie' [online], trojmiasto.pl [dostęp 2019-06-14] (pol.).
- ↑ Rola kobiety, rola mężczyzny w XXI w. [online], trojmiasto.pl [dostęp 2019-06-14] (pol.).
- ↑ Głosuj na Hannę w plebiscycie Mistrz Mowy Polskiej [online], radiogdansk.pl, 15 czerwca 2011 [dostęp 2019-06-14] (pol.).
- ↑ Polskie Radio.
- ↑ Ryby umierają w strachu [online], PolskieRadio.pl, 3 czerwca 2002 [dostęp 2019-06-14] .
- ↑ XIV Festiwal 24 – 27 listopada 2004 [online], Festiwal Mediów Człowiek w Zagrożeniu [dostęp 2019-06-14] .
- ↑ Piotr Babicki , Festiwal Mediów w Łodzi zakończony [online], Media2.pl, 19 listopada 2006 [dostęp 2019-06-14] (pol.).
- ↑ Ciechocinek 2006 [online], PolskieRadio24.pl, 15 maja 2011 [dostęp 2019-06-14] .
- ↑ „Melchiory” dla najlepszych polskich reportażystów [online], Onet Wiadomości, 13 maja 2007 [dostęp 2019-06-14] (pol.).
- ↑ Dziennikarki Radia Gdańsk nagrodzone [online], Press.pl, 18 maja 2007 [dostęp 2019-06-14] (pol.).
- ↑ Konkurs Audio Foto Doc rozstrzygnięty! [online], PolskieRadio.pl, 12 maja 2011 [dostęp 2019-06-14] .
- ↑ Kamila Posiadała , ELIOS nagradza dziennikarzy [online], Media Marketing Polska Magazyn Online, 7 maja 2010 [dostęp 2019-06-14] (pol.).
- ↑ Grand PiK 2015 przyznany [online], Kujawsko-Pomorski Urząd Wojewódzki w Bydgoszczy, 11 września 2015 [dostęp 2019-06-14] .
- ↑ Michał Kurdupski , Ewelina Kosałka-Passia z Radia Katowice laureatką nagrody głównej Grand PiK 2018 [online], www.wirtualnemedia.pl, 13 kwietnia 2018 [dostęp 2019-06-14] (pol.).
- ↑ Grand PiK 2019 z nagrodami KRRiT [online], Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji, 15 kwietnia 2019 [dostęp 2019-06-14] .